حـسـن خلق یا نفاق ؟

سالروز میلاد ابالحجّة ، امام حسن عسکری (ع) مبارک باد


فَـبِـمَـا رَحْـمَـةٍ مِّـنَ اللّهِ لِـنـتَ لَـهُـمْ وَلَـوْ كُـنتَ فـَـظًّــا غَـلِـيـظَ الْـقَـلْـبِ لانـفَـضُّـواْ مِـنْ حَـوْلِـكَ ...

آل عمران 159

پس به [بركت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سخت دل بودى

قطعا از پيرامون تو پراكنده مى‏ شدند

حـُـســن خـُـلــق یا نـفـاق ؟

در دین اسلام ، در آیات وروایات متعدد ، تاکید بسیاری بر حُـسـن خُـلـق شده است.

در مورد حـسـن خـلـق از پیامبر پرسش شد آن حضرت این آیه شریفه را تلاوت فرمود:

خُـذِ الْـعَـفْـوَ وَأْمُـرْ بِالْـعُـرْفِ وَأَعْـرِضْ عَـنِ الْـجَـاهِـلِـيـنَ

(گذشت پيشه كن، و به [ كار] پسنديده فرمان ده، و از نادانان رُخ برتاب) سوره اعراف 199

سپس فرمود : حسن خلق آن است که با کسانی که با تو قطع رابطه کرده اند رابطه برقرار کنی و به کسانی که تو را محروم کرده اند بخشش کنی و کسی را که بر تو ظلم کرده ، عفو نمایی.

آیه 159 سوره آل عمران  تاکید می کند که با مردم مهربان و نرمخو باش چرا که

" اگر با مردم تند خو می بودی از اطرافت دور می شدند "

اما آیا این نرمخویی در هر جا و در مقابل هر رفتاری و هر کسی درست و بجا خواهد بود ؟

گاه ، آدمی به دلایل مختلف از جمله ترس از موقعیت یا خطر از دست دادن موقعیت و منافع ، با نظرات نادرست و ناحق نیز موافقت می کند که این نوع نرمخویی به معنای حسن خلق نخواهد بود بلکه عین نـفـاق است. نفاق و دوزبانی عبارت است از اینکه وقتی انسان بین دو نفر و دو نظر مخالف قرار می گیرد ، با هر دو موافقت نماید و با هر طرف ، موافق میل او صحبت کند.


به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد            تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

اگـر چـه حُـسـن فـروشـان به جـلـوه آمده‌اند            کسی به حسن و ملاحت به یارما نرسد

به حـق صحبت دیرین که هیچ محرم راز            به یار یک جهت حق گزار ما نرسد




پ ن : در بعضی نسل ها و خانواده ها دیده می شود که یک نفر فیلسوف می شود.

اما به تازگی در نسل صـفـری فیلسوفی پیدا شده که تنها چهار سال دارد.

زهرا فیلسوف کوچک گفته است : مردی را ندیده ام که گریه کند و حقش باشد.


وَعَــدَهُ عَـهـدَ

هُــو الـّـذی أرسَلَ رَسـولـهُ بِـالـهُـدی و دِیــن الـحـقّ


لِـیُـظـهِـرَهُ عَـلـَی الـدّینِ کُـلّـه وَ لَــو کـَـرِهَ الـمُـشـرِکـون

( توبه 33 )


او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد،


تا آن را بر همه آیین ها غالب گرداند هر چند مشرکان کراهت داشته باشند


علی بن ابراهیم می گوید:


« این آیه ، درباره  قائم آل محمد (عج ) نازل شده است و او امامی است که خداوند بر همه

ادیان پیروزش می کند، پس زمین را از قسط و داد پر می کند، همان گونه که از ظلم و ستم

پر شده است. »


ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که در تفسیر این آیه فرمود:


«به خداوند سوگند! هنوز تأویل آن نازل نگردیده است»


و در پاسخ پرسش ابوبصیر که تاویل آن کی نازل می شود


امام (علیه السلام) فرمود: «وقتی قائم (علیه السلام) قیام کند ان شاء الله. » 


منابع

بحار الانوار: ج 51، ص 324 حدیث 36 - ص 346 حدیث 94 

بحارالانوار، ج 51 ،ص 50 ،حدیث 22 ---------- تفسیر علی بن ابراهیم