راز داری وعیب پوشی در کلام مولا علی « در نامه خطاب به مالک اشتر »

بخشی از نامه 53 نهج البلاغه

ای مالک :

" و باید که دورترین افراد رعیت از تو و دشمن ترین آنان در نزد تو، کسی باشد که بیش از دیگران

عیبجوی مردم است.

زیرا در مردم عیب هایی است و والی از هر کس دیگر به پوشیدن آنها سزاوارتر است.

از عیب های مردم آنچه از نظرت پنهان است، مخواه که آشکار شود،

زیرا آنچه بر عهده توست،پاکیزه ساختن چیزهایی است که بر تو آشکار است

و خداست که بر آنچه از نظرت پوشیده است، داوری کند.

تا توانی‌عیب های دیگران را بپوشان، تا خداوند عیب های تو را که خواهی از رعیت مستور بماند،بپوشاند.

و از مردم ، گره هر کینه‌ای را بگشای و از دل بیرون کن و رشته هر عداوت را بگسل و خود را از آنچه از تو

پوشیده داشته‌اند، به تغافل بزن و گفته ی سخن‌چین را تصدیق مکن.

زیرا سخن چین، خیانتکار است، هر چند، خود را چون نیکخواهان وانمود کند "




علي بن موسي الرضا "عليه‏ السلام"

در بيان نشانه‏ هاي مؤمن مي ‏فرمايند:

لا يَـکـونُ الـمـؤمـنُ مـؤمِـنًـا، حـتـي تَـکـونُ فِـيـهِ ثـلاثَ خِـصـال:

مؤمن، مؤمن نمي‏باشد مگر اين که در او سه خصلت باشد،

سُـنّـةٌ مِـن ربِّـه، و سُـنّـةٌ مِـن نَـبـيِّـه "صلي الله عليه و آله"، و سُـنّـةٌ مِـن ولـيِّـه "عليه‏ السلام".

سنّتي از پروردگارش و سنّتي از پيامبرش و سنّتي از وليّ اش،

فَـأمّـا الـسُـنّـةُ مِـن ربّـه فَـکِـتـمـانُ الـسّـرِ،

پس آنچه که سنّت پروردگار است، حفظ اسرار ديگران

و امّـا الـسُـنّـة مِـن نـبـيّـه "صلي الله عليه و آله" فـمُـداراة الـنّـاسِ،

و آنچه که سنّت پيامبر او است مدارا کردن با مردم است

و امّـا الـسُـنّـةُ مِـن ولـيّـه "عليه‏ السلام " فَـالـصّـبـرُ فـي الـبَـأسـاء و الـضّـراء

و آنچه که سنت وليّ او است، صبر کردن بر سختي‏ها و بلاها است